Koyunculuk ülkemizde geleneksel sistem içinde yer alan ve çok amaçlı (et, süt, yapağı, deri, gübre) olarak değerlendirilen bir hayvansal üretim dalıdır. Koyun yetiştiriciliği doğru yapıldığı zaman oldukça karlı bir üretim dalıdır. Koyun yetiştiriciliği kırsal alanlarda ürünlerin kolaylıkla nakite dönüştürüldüğü bir üretim dalı olduğu için tercih edilmektedir. Ayrıca koyun yetiştiricileri koyuna dayalı ürünleri (et, süt, yapağı, deri gübre vb.) kendi ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla da koyun yetiştirmektedir. Ancak koyunculuk yapmak isteyen bir yetiştiricinin göz önüne alması gerekli olan bazı konular vardır. Bunlar;

1. İşletme sahibi kim ise direk olarak işin başında durmalıdır. Hayvansal üretimde işletme sahibi çizmesini giyerek hayvanların arasına girmeli ve birebir üretimde görev almalıdır. Bir işletmede işler iyi gitmiyorsa bunun ilk habercisi hayvanların yem tüketimlerindeki gerileme ve gübrelerinde yapısal değişikliktir. Bu nedenle iyi bir işletmeci hergün hayvanların arasına girerek gübrelerini kontrol etmeli ve yemliklerde kalan yemleri dikkatle izlemelidir. 

2. Hangi tür, hangi ırk ve hangi verim yönünde çalışılacağına karar vermek; bunun için bölgede mevcut işletmeler ziyaret edilerek yetiştiriciler ile görüşülmeli ve yine aynı bölgede üretilecek ürün ne ise bunu işleyecek firmalarla görüşülerek nihai ürünün pazarlanması konusunda fikir sahibi olmak, bazen ürün çeşitliğine gitmek işi kolaylaştırmaktadır. Pazar olanakları el veriyorsa düşünmek ve alternatiflere yönelmek gerekmektedir. Üretime başlarken karşılaşılan en önemli sorunlardan birisi de damızlık temini sorunudur. Doğru hayvanlarla çalışmak ve pedigri sunulabilecek hayvanlarla çalışmak başarıyı artıracaktır. 

3. İyi bir çoban bulmak; Bu en ciddi sorunlardan bir tanesidir, yetkin olmayan kişiler ile çalışılması işletmede bakıcıdan kaynaklı birçok sorunun habercisidir. Bu nedenle hayvancılığı bilen ve güvenilir çobanları bulmak ve bunlarla çalışmak önem taşımaktadır. Çobana ek olarak hayvancılık konusunda eğitim görmüş bir Zooteknist ve Veteriner Hekim ile çalışmakta olası bazı risklerin başlangıç aşamasında önüne geçilmesi açısından yarar sağlayacaktır. 

4. Üretim planlaması ve işletmenin 10 yıllık projeksiyonu yapılabilmeli ve buna uygun fizibiliteler hazırlanmalıdır. Bu konuda değişen girdi fiyatları belirleyici olmalıdır. Özellikle yem konusunda fiyatlar çok değişken olduğu için işletmede özellikle kaba yem üretimine yer verilmelidir. Bunun için mevcut kredi ve hibe olanakları araştırılmalı ve çevre ile barışık yöntemler kullanılarak bu olanaklardan yararlanabilme şansı artırılmalıdır. İlk kez koyunculuk yapılıyorsa bu olanakların kullanımında profesyonel yardım mutlaka alınmalıdır, arazi alırken ve kapalı alanları yaparken geleceğe yönelik planlamalar yapılmalı ancak deneyimsiz olunduğu için 100 baş gibi küçük sayılarla ve dişi toklularla çalışmaya başlanılarak riski daha az olan bir üretim tercih edilmelidir. 

5. Alınan hayvanlar genç olmalıdır. Bir hayvanın yaşını belirlemek için en güvenilir yöntem dişlerine bakmaktır. Aşağıda dişe bakarak yaş tayini için örnek tablo ve resimler verilmiştir